Oríkí Iwa Pele (El Buen Carácter)

Eku Ojo Ifá

Ká mú rágbá tagbá, Ìwà.
Ká mú rágbá tagbá, Ìwà.
Ká mú rágbá ká fi tàkuta, Ìwà.
Ló dífá fún Òrúnmìlà, Baba n lo gbéwà níyàwó.
Nigbà ti Òrúnmìlà yóókó gbéyàwó.
Ìwà ló gbé níyàwó.
Ìwà sì rèé, Sùúrù ló bí i.
Nígbà ti Òrúnmìlà f éé gbé Ìwà níyàwó, Ìwà ní, kò burú
Òun ó f èé o, Sùgbón kiní kan ni o.
Èniyàn kì í lé òun jáde o.
Ènyin kì í òun nílò omi òjò
Èniyàn kì í fìyàá je òun
Òrúnmìlà ní, ‘Háà Olórun máà jé’.
Òun á tójú e, Òun ó kèé o, Òun ó gè ó.
Ló bá gbé Ìwà níyàwó.
Ìgbà tó gbé Ìwà níyàwó, Ìgbà tó p títíítí, ló bá sú u … Ló bá bèré síí da Ìwà láàmú.
Bó gbé e
A ní kò gbe e ‘re.
Bó sò, A ní kò sò ó re.
Nígbà Ìwà rí i pé wàhálà náàá pàpòjù, ni Ìwà bá ní kò burù, Òun á lo sílée baba òun.
Àkóbí Olódùmarè sì ni bàbá rè náà, Sùúrú, bàbá Ìwà. Ló bá kó jáde nílé.
Ló bá gbòde Òrun lo.
Nígba t Òrúnmìlà yóó dèé, to se, ‘E kú ilé, E kú ilé, E kú ilé.
Ìwà kò yojú.
Bàbá wáá bèèrè pé Ìwà dà? Àwon ará ilé yòóku ni àwon kò rí Ìwà. ‘Níbo ló lo? Ó lo ojà ni? Ó se kiní kan ni?’
Títítítí, ló bá f ééjì kún eéta, ló bá lo sílé aláwo.
Wón wí fún un pé Ìwà ti sá lo ni.
Kó máa wá a lo sílé Alárá.
Nígbà tó délé Alárá, ó ní:
Ká mú rágbá, ‘Ká fi tagbá, Ìwà là n wá o, Ìwà.
Ká fi tagbà, Ìwà là n wá o, Ìwà.
Ká mú ràgbá, Ká fi tàkúta,
Ìwà là n wá o, Ìwà.
Alárá o rìwà fún mi?
Ìwà là n wá o, Ìwà.
Alàrà lóun ò ríwà, Bàbá tún d’lè Òràngún ile Ilá, Ọmọ eye abiyé hèruhèru.
Ó ní, njé ó rìwà fóun?
Ó lóun ò ríwà.
Kò síbi ti bò dé.
Nígbà tó pé títí, Ó tún bi òkè ipòríi rè léèrè.
Pé òún wà Ìwà títí délé Alárá
Òún wá a délé Ajerò, Òún wá a délé Òràngún.
Òún wá dódò Ògbérè, awọ Olówu.
Òún wá a dódò Àseegbá, awọ Ègbá.
Òún wá a dódò Àtàdúmòsà, àwọ òde Ijèsà.
Òún wá a dódò Òsépurútù, awọ òde Rémo.
Wón ní Ìwà ti lo òde Òrun.
Ó ni òún f éé loo mú un níbè.
Wón ní kò burú, tó bá le se bo.
Wón ni kó rú awòn, kó foyin ´fun Èṣù.
Ló bá foyin rúbo fún lá, Èṣù.
Nigbà tí Èṣù to oyin lá.
Èṣù ni ‘nín ló dùn tó báyìí?
Ni Òrúnmìlà bá di Egún, ló bá dòde Orun.
Ló bá tún bèré síí korin.
Inú èkú l’Òrúnmìlà wà.
Látojú àwòon rè ló ti rí Ìwà.
Ló bá so mó on … Àwọn pabi bà sobi dire bá s í aso lójú.
‘Ìwà, o ha s e s e báun, O si fi ‘un sílè lóde ayé, o l o’. Ìwà ní béè ni, ló jé kóun ó sá l o,
Kóun ó ní ìf okànbalè’ Òrúnmìlà ní kó dákun, kó se Sùúrù, kó kálo.
Ìwà ò gbà
Sùgbón ó ní kò burú.
Ohun tóun ó se s ì tún kú.
Óní, ‘Ìwò Òrúnmìlà, Kó o maa wáá pada l o sóde ayé o.
Tó o bá padà débé.
Gbogbo nnkan tóun ti kà ní èèwò fún o télèt élè, kó o ma se é o.
Kó o máa se dáadáa.
Kò o hùwà pèlépèlé.
Kó o tójú aya,
Kó o tójú omo.
Látòní lo, o ò níí fojú rí Ìwà báyìí.
Sùgbón òun ó maa báa yín gbé.
Sùgbón bó o bá ti s e òun sí, béé ni ayé re ó se máa tò sí.
Àṣẹ óò.

Traducción:

Si cogemos un objeto de madera hecho de recortes y lo golpeamos contra la calabaza, permítanos saludar a Ìwà.
Si cogemos un objeto de madera hecho de recortes para golpear la calabaza, permítanos saludar a Ìwà. Si cogemos un objeto de madera hecho de recortes y golpeamos una piedra, permítanos saludar a Ìwà. La adivinación de Ifá se realizó para Ọ̀rúnmìlà cuando el Padre iba a casarse con Ìwà.
La primera vez que el Espíritu del Destino se casó con una mujer.
Ìwà fue la primera con la que se casó.
Ìwà era la hija de la Paciencia.
Cuando Ọ̀rúnmìlà se lo propuso a Ìwà, ella dijo que estaba bien.
Dijo que se casaría con él.
Había una prohibición a observar.
Nadie debía enviarla lejos de su casa matrimonial. No debía usarse poco como se usa el agua de lluvia. Nadie debía castigarla innecesariamente…
Ọ̀rúnmìlà dijo: “Olórun no me permitiría hacer semejante cosa.”
Dijo que, Él cuidaría de ella, que la trataría con amor y con bondad.
Entonces Ìwà se casó.
Despues de mucho tiempo, ya no era feliz con ella…
Ìwà empezó a preocuparse.
Si ella no hiciera algo bien, y se quejara de que lo hizo mal.
Si hiciera otra cosa, también se quejaría.
Cuando Ìwà vió que el problema era demasiado para ella, dijo que se iba a casa de su padre.
Su padre fue el primero que nació del Creador.
Su nombre era Paciencia, el padre de Ìwà.
Ella recogió su calabaza de utensilios, y por la izquierda de su casa se fue a vivir al Cielo.
Cuando Ọ̀rúnmìlà volvió, dijo: “Saludo a las personas de la casa, saludo a las personas de la casa, saludo a las personas de la casa.”
Pero Ìwà no respondió.
El padre preguntó por Ìwà.
Los otros miembros de la familia dijeron que no la habían visto.
“¿Dónde ha ido? ¿Ha ido al mercado? ¿Ha ido a alguna parte?”.
Hizo estas preguntas durante mucho tiempo hasta que añadió tres caracoles al remolque, y se fue a casa de un adivino.
Allí le contaron que Ìwà se había escapado.
Le aconsejaron ir para encontrarla a casa de Alara. Cuando llegó a casa de Alara dijo:
“Si cogemos un objeto hecho de recortes de madera, y lo golpeamos contra una calabaza”.
Estamos buscando a Ìwà.
Permítanos saludar a Ìwà.
Si cogemos un objeto de madera hecho de recortes, Y lo golpeamos contra una calabaza, estamos buscando a Ìwà.
Permítanos saludar a Ìwà.
Si tomamos un objeto de madera hecho de recortes y lo golpeamos contra una piedra,
Estamos buscando a Ìwà.
Permítanos saludar a Ìwà.
Alara, si usted ve a Ìwà permítame saberlo.
Ìwà es a quién estamos buscando, a Ìwà.
Alara dijo que no había visto a Ìwà.
El padre fue entonces a la casa de Òràngún, el Rey de la ciudad de Ilá, descendendiente de un pájaro con abundantes plumas.
Le preguntó a Òràngún si había visto a Ìwà.
Òràngún dijo que no la había visto.
Apenas hubo algún lugar al que no fuera.
Después de mucho tiempo, retrocedió y consultó con su juego de adivinación.
Dijo que había buscado a Ìwà en casa de Alara.
La buscaba en casa de Ajero, la buscaba en casa de Ogbere, awọ del Creador.
La buscaba en casa de Osepurutu, Awọ de Remo.
Le dijeron que Ìwà había ido al Cielo.
Dijo que le gustaría ir y sacarla de allí.
Dijeron que eso estaba bien, con tal de que hiciera sacrificio.
Le pidieron que ofreciera una cantidad de dinero, y dijeron que darle miel a Èṣù, él lo ofreció honestamente y cuando Èṣù probó la miel dijo: “¿Qué es ésto que es tan dulce?”.
Ọ̀rúnmìlà se puso las ropas de los Antepasados y fue al Cielo, empezó a cantar de nuevo.
El Mensajero Divino le gastó una broma y se fue a encontrar a Ìwà.
El Mensajero Divino dijo que un hombre había venido al Cielo y que está buscándola.
Ìwà salió del lugar donde se ocultaba,
Fue a su encuentro donde él estaba cantando. Ọ̀rúnmìlà se vistió como un Antepasado, y la abrazó… Aquéllos que cambian la mala suerte en buena abrieron sus ropas.
El Espíritu del Destino preguntó: “¿Ìwà por qué se comportó usted de la manera en que lo hizo?”.
Me dejó en la tierra y se marchó.
Ella dijo que eso era verdad.
Dijo que salió debido a la manera en que fue tratada. Por eso era por lo que se había ido lejos.
Salió para poder tener paz en su mente.
El Espíritu del Destino le pidió que tuviera paciencia con él, y que lo siguiera a la Tierra.
Ella se negó.
Le dijo que regresara a la Tierra y honraría las prohibiciones que ella le había puesto.
Le dijo que se comportaría con buen carácter, que cuidaría de su esposa, que cuidaría de sus hijos, usted no me verá nunca más, pero viviré con usted y cualquier cosa que me haga determinará cómo irá ordenado su vida.
Àşè óò

Contacto
Mi Cuenta
Tienda
0
Carrito
Buscar
0
TU CARRITO
  • No products in the cart.